به گزارش بورس فوری،در رابطه با پیشرفت و توسعه‌ای که کشورهای عربی با سرمایه‌گذاری در مسائل اجتماعی و ورزشی داشتند، می‌توان گفت که متاسفانه اقتصاددانان ما در این زمینه گاهی آدرس غلط می‌دهند. یعنی در این مورد روی معلول ها تاکید می‌کنند و به همین دلیل، همچون دو دهه گذشته نتوانسته‌ایم به نتیجه برسیم. درواقع ریشه تفاوت بین کشور ما به خصوص با ولیعهد جدید و جاه‌طلب عربستان، در نگرش فلسفی است که آنها دارند و آثار آن در همه ابعاد از جمله در ورزش، اقتصاد و در ساختارهای اجتماعی هم نمود پیدا می‌کند.
تا زمانی که اولویت اصلی مسئولان کشور پیشرفت در زمینه‌های اقتصادی، رفاه اقتصادی جامعه، افزایش رفاه جامعه و رفع مشکلات معیشتی باشد و به لحاظ نگرشی تمام ساختارها در آن جهت حرکت کند، پیشرفت و توسعه در کار خواهد بود. اما متاسفانه در کشور ما اولویت اصلی مسائل اقتصادی نیست و حتی می‌توان گفت اولویت دوم تا چهارم هم این مسائل اقتصادی نیستند. بنابراین می‌توان گفت که ایران و عربستان از همان ابتدا دو مسیر جداگانه را در پیش گرفته‌اند.
در حقیقت عربستان با استفاده از درآمدهای نفتی و نگرش توسعه‌ای که به خصوص ولیعهد جدید آن در پیش گرفته است، با شتاب در حال پیش رفتن است و ما چون مسائل به طور عمده سیاسی را اولویت خود قرار داده‌ایم، طبیعی است که در زمینه اقتصاد نتوانیم خیلی پیش برویم. در نتیجه به طور عمده به جای اینکه در حال حاضر به دنبال پیشرفت باشیم، به دنبال رفع مشکلات هستیم که به دلیل ناکارآمدی است که وجود دارد. سرمایه‌گذاری‌ها در حوزه ورزش چه ورزش داخلی چه خارجی، درواقع خیلی ربطی به داشتن یا نداشتن منابع ندارد.
در رابطه با سرمایه گذاری صندوق ثروت ملی عربستان در ورزش داخلی و خارجی و مقایسه آن با صندوق توسعه ملی ایران باید گفت اقتصاد ما اگر می‌خواست، به اندازه کافی منابع داشت و تا دوره احمدی‌نژاد آنگونه که آمارها نشان می‌دهند، ۷۰۰ میلیارد دلار درآمدهای نفتی داشتیم که این درآمد به اندازه‌ای است که دو کشور مانند کشور خودمان را در مسیر توسعه قرار دهد. اما چون اولویت ما تنش‌های بین‌المللی بود و در حال حاضر هم در همان فضا هستیم، به نتیجه‌ای نرسیده‌ایم. در این میان، صندوق توسعه ملی ما می‌تواند مانند صندوق ثروت عربستان خیلی کارها انجام دهد اما برای نیل به اهداف عالی باید ساختارها با کیفیت تدوین شود.
در واقع می‌توان گفت اولویت در کشور ما، حل مشکلات اقتصادی نیست و ساختارهایی که شکل گرفته، ساختار مدیریتی درستی نیست. به نوعی که شایسته سالاری در این ساختار به گونه‌ای نیست که باعث به توسعه رسیدن ما باشد، به دلیل اینکه اولویت اصلی چیز دیگری است. در کشورهای پیشرفته دیگر از جمله عربستان، از آنجا که هدف اصلی، پیشرفت، توسعه و مقابله با کشورهای دیگر است، ساختارهای مدیریتی، ساختارهای قانونی، ساختارهای اداری، اجرایی و همه پویایی آنها در جهت رشد و پیشرفت است و شاهدیم که در این جهت هم شتابان در حرکت هستند.
- مرتضی افقه - اقتصاددان
- شماره ۵۱۱هفته نامه اطلاعات بورس